Een helle kreet

Een helle kreet
Siobhan Dowd
Van Gennep
2007

Een prachtig, maar ook heel hard boek over een meisje Shell dat samen met haar broertje en zusje in een dorp in Ierland woont. Hun moeder is gestorven en hun vader is sindsdien het noorden kwijt. Hij drinkt, heeft geen werk en is ineens diepgelovig geworden.Het gezin overleeft met het geld dat hij collecteert voor projecten van de kerk. Shell is eigenlijk diegene die voor iedereen zorgt.
Als Shell zwanger wordt, lijkt haar leven nog zwaarder te worden. De vader, nogal een flierefluiter, is voor hij wist dat hij vader zou worden, vertrokken naar Amerika.

Het klinkt allemaal nogal zwaar en heftig en dat is het ook, maar het is tegelijk een mooi, intens verhaal over geloof,over een meisje met veel moed en kracht, een verhaal over oordelen en veroordelen. Een ijzersterk debuut!

De woorden van zijn vingers

De woorden van zijn vingers
Marian De Smet
Clavis
2008



Een sterk, intens en doorvoeld verhaal over Rembrandt en Clara.
Rembrandt is doof en heeft een heleboel meegemaakt. Omwille van zijn verleden heeft hij zich opgesloten in zichzelf en leeft hij een eenzaam, eentonig leven. Tot hij Clara ontmoet, een meisje wiens broer doof is en die er moeizaam in slaagt het isolement van Rembrandt te doorbreken. Een naar mijn gevoel erg realistisch portret, misschien iets te zwaar en gezocht op het einde, maar dit boek bewoog me echt tot tranen. Ik zat zonder veel moeite in het verhaal van deze twee verliefde mensen. Aanrader, speciaal voor Lise en Dorien omdat het zich afspeelt in Leuven en een stukje in Het Lemmens (wel middelbaar, maar allez;-) ) en ook natuurlijk omdat het een heel mooi boek is!

De ogen van Kronos

De ogen van Kronos
Marie Rutkoski
Lenmiscaat
2009





Een prachtig magisch avonturenverhaal met interessante personages en een flinke dosis goed opgebouwde spanning. Over onder andere speciale talenten, moed, het mysterie van de tijd, hebzucht, uitvindingen en hoe iets prachtigs gemanipuleerd kan worden tot een verschrikking, vriendschap en illusies. Een aanrader voor mensen die graag historische romans lezen of romans met een vleugje magie. Dankzij de blog van Em kwam ik dit mooie boek op het spoor.

correctie Niemand Bruid

Ik las hiernet op de site van uitgeverij Moon dat het verhaal zich afspeelt in de 19de eeuw...
Ik zat met mijn Middeleeuwen helemaaaaaaal fout.
Dat is bij deze dus rechtgezet...

Niemands Bruid

Niemands Bruid

Meg Rosoff

Moon

2009




Als je nog niets gelezen hebt van Meg Rosoff: je mist iets!
Al drie boeken van haar werden vertaald naar het Nederlands: Hoe ik nu leef, Het toevallige leven van Justin Case en Wat ik was. Stuk voor stuk sfeervolle, intense boeken die op mij een diepe indruk nalieten. Elk boek staat op zich en is telkens een totaal nieuw verhaal; haar pure en speciale schrijfstijl blijft.
Met dit nieuwste boek, Niemands Bruid, is het niet anders.
Dit boek gaat over een meisje die haar eigen keuzes maakt in een tijd waar dat niet voor de hand ligt. En over liefde en een speciaal talent voor paarden. De setting is Engeland, Salisbury. Ik denk dat het verhaal zich afspeelt in de Middeleeuwen, maar dat wordt nergens expliciet gezegd.
Als je een meisje bent, ligt je toekomst min of meer vast: als je niet in een armenhuis wil belanden, moet je trouwen en kinderen baren. Veel meer zit er niet in tenzij je rijk bent natuurlijk. Wanneer voor Pell, een arm, speciaal en eigenzinnig meisje van 17 jaar oud de dag is gekomen om te trouwen, vlucht ze samen met haar broertje Bean en haar paard Jack weg van huis. Pell maakt daarmee geen evidente keuze: als meisje alleen moet ze de kost voor haar en haar broertje winnen. Pell vindt tijdens haar tocht armoede, ontberingen, vrienden, bedriegers en de liefde. Ze slaagt erin te overleven en zichzelf te handhaven in een ruwe maatschappij.

Dit is een prachtig boek. Meg Rosoff neemt je mee op een intense zwerftocht op de Salisbury plains. Samen met Pell verlies je alles, lijdt je ontberingen, zoek je en vind je,....
Na het lezen van dit verhaal keek ik ook helemaal anders naar paarden. Ik vond paarden sowieso al geweldige dieren, maar door dit boek zie je hen als individuen met elk hun eigen persoonlijkheid.

Lezen!

Het magische wandtapijt: boek 1: de wolfshond van Rowan

Het magische wandtapijt
Boek 1: de wolfshond van Rowan

Henry H. Neff

2008

Moon

Fantasy- en Harry Potterfans opgelet!!
Dit boek is echt iets voor jullie.
Waneer Max een vreemd wandtapijt in een museum ontdekt, verandert zijn hele wereld. Max beschikt over magische krachten en hij wordt gerekruteerd als leerling van Rowan, een school voor magie. Deze wereld blijkt heel gevaarlijk te zijn en al heel snel raakt Max betrokken bij de eeuwenlange strijd tussen goed en kwaad.

Dit klinkt heel bekend in de oren en dit boek heeft wel heel veel weg van Harry Potter, maar toch vind ik het geen lege remake. Het fijne aan deze reeks is dat het boek verweven is met oude Keltische en Ierse legenden. Het gaat er op Rowan vrij hard aan toe (harder dan op Hogwarts vind ik) en er zijn leuke personages zoals de kokkin die een heks is en iedereen van Rowan moet besnuffelen, anders is de kans groot dat ze leerlingen opeet. Er is een soort park vol met magische dieren, er is een oger, en er zijn de gruwelijke villijnen die van vorm kunnen veranderen. Als leerling van Rowan moet je ook fysiek heel sterk zijn omdat je moet kunnen vechten tegen de agenten van de Vijand. Al bij al vind ik Rowan veel harder en gevaarlijker dan Hogwarts, zeker in de eerste Harry Potter boeken.

Ik heb heel erg genoten van dit boek; het leest ongelofelijk vlot en blijft spannend. De schrijver is er voor mij in geslaagd een eigen, geloofwaardig en wonderbaarlijk universum te creeëren waar je met plezier in vertoeft. Ik ga op zoek naar deel 2!

Stolen

Stolen: a letter to my captor

Lucy Christopher

2009

Chicken house


Dankzij weer eens een goede leestip van mijn zus An kreeg ik dit boek in mijn handen. Het is een prachtig, indrukwekkend debuut. Een meisje schrijft naar haar kidnapper en vertelt het hele verhaal van haar ontvoering opnieuw. Heel gevoelig, intens en realistisch. Ook een boek dat veel vragen opwerpt. De ontvoerder van Gemma is geen bruut die Gem slecht behandelt... Gemma leert hem kennen als een gevoelige, intense, intelligente en beschadigde man, die eigenlijk handelt uit liefde voor haar. Maar kan je van liefde spreken als je gedwongen wordt om op een bepaalde manier en met een bepaald iemand te leven?Gemma maakt uiteindelijk haar eigen keuzes en vertelt haar eigen waarheid.

Wat ik ook prachtig vond, was de setting van het boek: de woestijn in Australië. Het leven en het landschap in zo'n harde omgeving wordt prachtig weergegeven.

Een indringend, aangrijpend en mooi geschreven boek!
Hopelijk wordt hij snel vertaald, maar het Engels is niet zo moeilijk:-) Zeker lezen!!

Cold skin

Cold Skin

Steven Herrick

Lemniscaat

2009




Even een klein berichtje om dit boek te tippen...
Samen met Aan de rivier en De roep van de wolf vormt dit boek een drieluik. In deze drie boeken schrijft Steven Herrick op een indringende, intense manier over het leven in afgelegen stadjes in Australië. Ik heb het hele drieluik gelezen en vind ze allemaal prachtig.
Wat bij Herrick het meest opvalt is zijn schrijfstijl. Als je de bladspiegel bekijkt, lijkt het boek 1 lang gedicht te zijn. Het vraagt een inspanning die romanlezers misschien niet altijd gewend zijn, maar de moeite loont! Er staat geen woord te veel. Door enjambementen en de aparte vorm van het verhaal word je bijna verplicht om elk woord te proeven. Zijn boeken zijn voor mij boeken die je traag leest en misschien zelfs herleest om andere accenten te vinden. Prachtig vind ik dat.

In dit boek leer je verschillende bewoners van Burruga kennen die elk hun gevoelens, verlangens, dromen en (onderdrukte) emoties hebben. Het leven in Burruga is voorspelbaar en rustig, tot een knap meisje wordt vermoord. De spanning is te snijden en iedereen heeft zo zijn vermoedens...

Een boek voor jou als je houdt van intensiteit, sfeer, woorden en poëzie.

Airman

Airman

Eoin Colfer

2009

Querido






Het lijkt alsof ik mijn schade van een bijna boekenloze vakantie in de Pyreneeën ruimschoots aan het inhalen ben:-))
Dit boek is een staaltje van ongelofelijk goede vertelkunst! Het doet me denken aan de Sally Lockhart boeken van Philip Pullman (ook een dikke aanrader trouwens); het is spannend, filmisch geschreven met veel details, uitgediepte personages, een sterke verhaallijn en plot, sterke vrouwen, echte schurken en een onverschrokken jonge, oprechte held (bij Pullman is dat dan een heldin, Sally) die vecht voor alles wat hem lief is in de hoofdrol.
Misschien ken je Eoin Colfer van de boeken over Artemis Fowl (weer een aanrader). Die reeks vind ik ook erg goed, maar Airman is iets totaal anders en nog meer iets voor mij.

Airman speelt zich af in de late 19de eeuw, op de Saltee eilanden in de buurt van Ierland. Conor Broekhart heeft een passie voor vliegen. Hij werd in een luchtballon geboren en die ervaring lijkt zijn hele verdere leven richting te geven. Het leven ziet er voor hem rooskleurig uit: hij is kind aan huis bij de nobele koning van Saltee en is de beste vriend van diens dochter, prinses Isabella. Met zijn leraar werkt hij aan een vliegmachine. Conor weet dan ook niet wat hem overkomt als de schurk en hofmaarschalk Bonvilain met afschuwelijke manipulaties erin slaagt om zijn leraar èn de koning van Saltee te vermoorden en Conor tot levenslang werken in de diamantmijnen van Klein Saltee te veroordelen. Conor slaagt erin om in de hel van de mijnen te overleven, mede dankzij zijn passie voor vliegen. Zijn enige, bijna onmogelijk doel wordt ontsnappen uit de bijna Alcatraz-achtige gevangenis van de mijnen. En de leugens van het verleden rechtzetten natuurlijk...

Ongelofelijk spannend, dit 400 pagina's lange verhaal gaat geen enkel moment vervelen.
Ik zou het eigenlijk graag goed verfilmd zien. Er zijn heel veel technische en historische details over de eerste aëronauten en vlieguitvindingen, er is vriendschap, intrige, romantiek, afschuwelijke en onrechtvaardige scènes, snedige dialogen, doortrapte krankzinnige schurken, ...
Kortom, alles wat je wil van een boek :-))

Ik zet hier even een leuk citaatvan een jonge lezer , gevonden op de website van Eoin Colfer
‘I have read all of the Artemis Fowl books and enjoyed them but Airman is so different, I never read anything quite like it and it is such a great read. It takes you on a roller coaster ride of a fast paced adventure, with the historic background of man’s desire to fly. I would recommend this book to any young reader’ – Thomas Howitt, aged 12

Ik ook!

de blinde magiër

De blinde magiër

Wendy Stroobant

2009

Davidsfonds Infodok



Alweer een erg goed boek van Wendy Stroobant! Na het mooie Orfeo, Het beest en Prins van de hel is er nu dit boek, dat ik eigenlijk haar beste boek tot nu vind, maar misschien heeft het onderwerp er ook iets mee te maken... In de blinde magiër speelt alchemie een belangrijke rol.
Maar het wordt op een interessante (en voor mij juiste) manier benaderd: geen gegoochel met metalen en goud, maar alchemie als een wetenschap van genezen, als een weg naar binnen, een manier om jezelf te leren kennen.

De setting is Frankrijk, 17de eeuw. Het verhaal speelt zich grotendeels af in het kasteel van de familie Sainte Foye. Hoofdpersonage is Justin, een jonge baron, die op een afschuwelijke manier is blind gemaakt en nu gevangen wordt gehouden op zijn eigen kasteel door vreemde Indringers, voor wie hij allemaal namen heeft bedacht. Er is de Reus, die afschuwelijk stinkt, de Feeks, die de baas is en wrede spelletjes met Justin speelt, de geurloze man die niets zegt, maar af en toe opduikt, de Elf, een dienstmeisje dat steeds zingt, De Kokkin, de Jongen die naar pis en kaneel ruikt en sinds kort de Zigeunerin, wiens rokken rinkelen als ze beweegt. Justin gaat het gevecht met de Indringers aan en probeert hen te verdrijven, voor zover hij dat als blinde kan... De komst van de Zigeunerin brengt verandering in Justins bizarre situatie en lijkt ook verband te houden met de oude symbolen van de alchemie.

Een knap verhaal met veel intriges, spanning, onverwachte wendingen en een vleugje (echte) liefde. Vooral de hoofdstukken met Justin als focalisator vond ik erg goed geschreven, als lezer ervaar je alles vanuit zijn standpunt. Je voelt je net als Justin verward; je ruikt, voelt en hoort met hem mee. In het begin van het verhaal vraag je je echt af wat er nu eigenlijk aan de hand is in het kasteel, wie zijn die Indringers?? Naarmate het verhaal vordert krijg je het standpunt van Maryse (of de Zigeunerin) en wordt je blikveld en je kennis ruimer. Echt heel goed gedaan! En natuurlijk ook de stukjes over alchemie van de hand van André de Sainte Foye. Heel mooi en filosofisch.

Echt een aanrader!!!

Verzwegen

Verzwegen

Sandra Glover

2008

Clavis



Ik had al eerder boeken van deze schrijfster gelezen, maar dit vind ik tot nu toe het beste!
In Verzwegen vertelt Sandra Glover het bijzondere verhaal van Simon. Simon woont in een soort opvangtehuis voor jongeren met gedragsproblemen. Als klein jongetje vond hij zijn moeder vermoord in de keuken. Ze werd brutaal neergestoken. Zijn vader werd beschuldigd van de moord en zit in de gevangenis. Simon is hierdoor zwaar getraumatiseerd, hij herinnert zich bijna niets meer van zijn ouders en zijn jeugd. Hij wil de waarheid te weten komen en is ervan overtuigd dat zijn vader eigenlijk onschuldig is.
De schrijfster laat haar personage aan de lezer zien door de ogen van Kirsty, een meisje dat bij Simon op school zit en zich tot de vreemde maar charismatische jongen aangetrokken voelt. Samen ontrafelen ze de waarheid over de moord op Simons moeder. Maar naarmate ze dichter bij de waarheid komen, overkomen Simon meer en meer ongelukken...

Een sterke, vlot geschreven thriller met interessante personages. Het verhaal is erg goed opgebouwd en houdt je tot de laatste pagina in zijn ban. In één ruk uit...

de hongerspelen

De hongerspelen

Suzanne Collins

Van Goor

2009






Dit is zoals we bij ons zeggen "een klepper van een boek": 396 p.
En ik heb het boek op 1 avond in 1 ruk uitgelezen!
Ik was zo gevangen in het verhaal, het is zo ongelofelijk spannend dat het gewoon uit moest, ook al moest ik de dag erna om 10 na 6 opstaan.

Het is een toekomstverhaal. Noord-Amerika zoals wij het nu kennen bestaat niet meer. Er is een nieuwe samenleving waarin er 12 districten zijn die volledig worden gecontroleerd door het Capitool, de hoofdstad waar de meeste mensen zwelgen in luxe en technische snufjes. Elk district levert iets: edelstenen, of groenten en fruit,... aan het Capitool. Katniss woont met haar moeder en zusje in District 12, het arm district dat moet zorgen voor steenkool. Katniss' familie is ongelofelijk arm en Katniss moet jagen om haar familie te eten kunnen geven. Elk jaar is er de Boete: een jongen en een meisje tussen de 12 en de 18 worden in elk District uitgeloot om mee te doen aan de Hongerspelen. Tijdens de spelen moeten de jongeren elkaar vermoorden zodat er 1 winnaar overblijft. De spelen vinden plaats in 1 grote arena, een soort kunstmatig landschap, dat zich bevindt in het Capitool. Terwijl de jongeren vechten op leven en dood en proberen te overleven, kijkt heel het Capitool en iedereen uit de Districten naar hen; alles wat er in de arena gebeurt, wordt gefilmd. Dit alles eigenlijk tot het entertainment van de mensen uit het Capitool en om de mensen in de Districten te tonen wie de baas is. Het is een gruwelijke realityshow om de mensen kalm te houden en een soort straf voor een opstand die vroeger plaatsvond in District 13 , dat daarna helemaal van de kaart is geveegd door het Capitool. Wanneer Katniss' zusje van 12 uitgeloot wordt, neemt Katniss vrijwillig haar plaats in...


Een geweldig spannend, intrigerend, hard en goed geschreven boek. Alleen het concept van het verhaal heb ik denk ik al eens eerder gezien: een Japanse film, waarvan de titel me nu ontgaat, waarin ongehoorzame jongeren gedropt worden op een eiland en moeten vechten en moorden tot er 1 iemand overblijft; volwassenen die van op een afstand het 'spel' manipuleren en alles in de gaten houden... Het lijkt echt sterk op dit boek. Maar ik blijf dit boek wel waanzinnig goed vinden. Het neemt, zoals de flap zegt, echt je leven over als je begint te lezen. Ik vond het ongelofelijk spijtig dat het uit was.

Deel 2, Vlammen verschijnt in oktober. Ik denk dat deze boeken wel eens heel erg populair kunnen worden...

De jonge samoerai: de weg van de krijger

De jonge samoerai: de weg van de krijger

Chris Bradford

Mynx

2009










De weg van de krijger is een eerste deel in de reeks De jonge samoerai. Het tweede deel is al uit in het Engels, en wordt hopelijk snel vertaald, want ik heb echt genoten van dit boek!
Het verhaal speelt zich af in 1611. Jack Fletcher lijdt schipbreuk vlak voor de kust van Japan, vlak nadat het schip overvallen werd door ninja's. Hij is de enige die de aanval overleefde. Hij komt terecht in Japan, een voor hem geheel vreemde cultuur. Onder andere dankzij Akiko, het nichtje van de beroemde samoerai Masamoto, slaagt hij erin Japans te leren en om zich, in zoverre dat dat kan, aan te passen aan het leven van de samoerai-kaste in Japan. Masamoto neemt Jack aan als zoon, een geweldige eer, en samen met Akiko wordt Jack in de school van Masamoto - Niten Ichi Ryu- getraind in de Weg van de Krijger. Jack wil een samoerai worden om de moord op zijn vader te wreken.

Het leuke aan dit boek zijn alle details over de Japanse cultuur en oosterse vechtkunsten, die heel zorgvuldig en naadloos in het verhaal worden verweven en erg authentiek overkomen . Je wordt echt ondergedompeld in de wereld van de samoerai anno 1611, die zelfs als je niet van vechtsporten houdt, erg fascinerend is. Het tempo van dit verhaal ligt ook erg hoog; waardoor je echt meegezogen wordt in het verhaal.
Dit boek staat terecht op de shortlist van een aantal prijzen, zoals de Red House Book Awards, naast o.a. Broken Soup van Jenny Valentine.

Nim's eiland

Nim's eiland
Wendy Orr

Lemniscaat
2008










Nim's eiland is een heerlijk boek! De korte hoofdstukjes lezen erg vlot en het verhaal is wel een beetje voorspelbaar, maar spannend geschreven en grappig.
Nim is een meisje die samen met haar vader op een door mensen onbewoond eiland leeft. Samen met haar beste vrienden: een zeeleeuw, een schildpad en een zeeleguaan heeft ze een geweldig leven op het eiland. Wanneer haar vader, die wetenschapper is, na een storm met de sateliettelefoon niet meer bereikbaar is, moet Nim heel erg dapper en creatief zijn en op haar eentje op het eiland overleven. Gelukkig is er nog Alex Rover, de held van haar favoriete boeken waarmee ze mailt.
Ik las dit boek eigenlijk omdat ik van de film had gehoord. Het is echt een feelgood boek, met denk ik heel veel elementen die jonge lezers graag vinden in een boek: spanning, leuke tekeningen, een jonge, aparte heldin, dieren, humor en !! een onbewoond eiland.
Wendy Orr lijkt met veel gemak en plezier te schrijven; het boek leest als een film: toen ik het las zag ik het eiland, Selkie en Fred helemaal voor me.
Dit lijkt me een super alternatief voor Geronimo Stilton. Als alle Stiltons weer eens ontleend zijn in de bib en iemand naar één komt vragen aan de balie, geef ik Nim's eiland mee. Benieuwd wat ze ervan vinden...

Right behind you: kun je het verleden achter je laten

Right behind you: kun je het verleden achter je laten?
Gail Giles

Made in the USA-reeks
Lemniscaat
2008









Wow.
Dit is echt een boek dat onder je huid kruipt en er blijft zitten.

Ik was eerst een beetje bang toen ik de korte inhoud las.
"Kip McFarland was negen jaar oud toen hij Bobby Clarke in brand stak." Wat Kip deed was eigenlijk een impulsieve daad, iets wat hij deed zonder erbij na te denken. Hij was woedend en wou eigenlijk alleen de honkbalhandschoen van de jongen in brand steken. Het was een ongeluk, maar wel een met verregaande, dodelijke gevolgen.
Kips vader moet verhuizen en Kip zelf komt terecht in een psychiatrische instelling. Na een aantal jaren krijgt hij een nieuwe identiteit en mag hij uit de instelling weg. Alles lijkt goed te gaan, en Kip en zijn vader krijgen de kans op opnieuw te beginnen -voor zover dat mogelijk is-, maar Kip -nu Wade- moet er ook in slagen te leven met zijn verleden.

Dit is een zwaar boek, dacht ik. Alleen lezen als ik er in de mood voor ben, en misschien in stukjes.
De thematiek van het boek is wel zwaar, zeker als je de korte inhoud leest, maar dit boek heeft ook humor en gaat vooral over vergeving en leren leven met jezelf. Het zet het hele zwart-wit-denken over slachtoffer en dader/moordenaar in een breder, overstijgend perspectief. Als er iets ergs gebeurt, zijn alle partijen op een bepaalde manier slachtoffers.

Dit boek vertelt op een prachtige, genuanceerde manier over een verschrikkelijke gebeurtenis en toont, zonder naïef te zijn, dat je zelfs van je zwaarste fouten kan en zou moeten mogen leren. Dit boek doet je nadenken en zou naast een geweldige leeservaring voor prachtige discussies kunnen zorgen in het secundair onderwijs.

HEEEEL warm aanbevolen!

Goudlokje en de drie beren

Goudlokje en de drie beren

Lauren Child
Polly Borland (fotografie)
Emily Jenkins (decorstyling)

2008

Gottmer







Dit is een ongelooflijk mooie versie van het bekende sprookje van Goudlokje en de drie beren.
Dat heeft alles te maken met de illustraties, die eigenlijk foto's zijn van minutieus opgebouwde decors en mooie poppen. Ik was al dol op de boeken van Ik zie ik zie... een boek vol (...) waar ook gewerkt wordt met foto's en decors, maar dit boek gaat nog een stapje verder. De poppen (Goudlokje en de drie beren) werden op bestelling gemaakt, zijn ongeveer 30 cm groot en de stoffen en het behang van het berenhuisje zijn speciaal voor dit boek ontwikkeld. Het berenhuisje zelf werd in een echt bos geplaatst en is ongeveer 1 meter hoog.
De foto's zijn een lust voor het oog, ik krijg er maar geen genoeg van, maar het boek moet jammer genoeg terug naar de bib...
De invulling van het sprookje is een beetje anders (zo spelen Goudlokjes rode schoentjes een belangrijke rol en ik denk niet dat er in andere versies sprake is van haar schoentjes?) , maar de hoofdlijn van het verhaal is gebleven. De tekst laat zich heel goed voorlezen.
Een aanrader!

Een verschrikkelijke schoonheid

Een verschrikkelijke schoonheid
(Gemma Doyle trilogie)

Libba Bray

2008

Moon


Deze gothic novel speelt zich voornamelijk af in Londen, in het einde van de 19de eeuw. Gemma groeit op in India. Na de mysterieuze zelfmoord van haar moeder reist Gemma naar Londen en wordt ze naar een prestigieuze kostschool gestuurd voor welgestelde meisjes. Daar leert ze een heel andere wereld kennen. Een wereld waar het leven van meisjes en jonge vrouwen volledig gericht is op het worden van goede echtgenotes. Gemma kan zich helemaal niet vinden in deze wereld en slaagt er maar halvelings in om zich aan te passen. Na een tijdje sluit ze vriendschap met Pippa, Ann en Felicity.
Gemma heeft sinds de zelfmoord van haar moeder vreemde visioenen die ze aanvankelijk probeert te negeren. Wanneer ze een dagboek vindt van een meisje dat ook op de kostschool heeft gezeten en visioenen had, verandert haar houding tegenover de visioenen. Ze ontdekt met mondjesmaat meer over De Orde, een geheime genootschap, en over de andere wereld, waar zij net als het meisje van het dagboek ook toegang toe heeft. Wanneer ze haar vriendinnen over de wereld vertelt en hen erin meeneemt, worden gebeurtenissen in gang gezet met verregaande gevolgen...

Libba Bray schreef met dit boek een enorm fascinerend en mysterieus boek dat je niet weg kan leggen. De sfeer van de kostschool wordt levendig en erg realistisch beschreven. Het heersende ideaal van een elegante, verlegen en kuise jonge vrouw staat in schril contrast met de passie, de dromen en de geheimen van de meisjes op de kostschool. De visioenen van Gemma en de andere wereld waar de meisjes naartoe gaan zijn enorm intrigerend. De combinatie van enerzijds de setting van het strenge Victoriaans tijdperk en anderzijds de occulte andere wereld en de duistere visioenen werkt ongelofelijk goed.

Dit boek is het meeslepende eerste deel (!) van de Gemma Doyle trilogie.

Kamer 16 : een zomer vol verrassingen

Kamer 16 : een zomer vol verrassingen

Maureen Johnson

2008

De Fontein





Als je van plan bent om reis te gaan en je zoekt een vlot, grappig, luchtig goed geschreven (meiden)boek met een vleugje romantiek en een gezonde portie intriges, dan moet je voor dit boek zeker een plekje in je koffer reserveren!
Maureen Johnson is voor mij een van de betere schrijvers van vlot lezende (meiden)boeken met diepgang. Ik las van haar al 3 zussen 1 auto en vond het erg goed. Ook dit boek is voor mij een voltreffer.

Scarlett woont met haar broer, 2 zussen en haar ouders in een apart familiehotel in New York. Haar ouders baten het hotel uit, maar de laatste tijd zijn er niet veel gasten en iedereen moet bijspringen om te besparen. Er staat Scarlett een saaie zomer te wachten in het hotel; al haar vrienden zijn immers met vakantie. Tot mevrouw Amberson, een extravagante, zelfverzekerde dame incheckt. Scarlett wordt mevrouw Ambersons persoonlijke assistente,wat tot een heleboel spannende, bizarre situaties leidt. Ze raakt ook betrokken bij een toneel dat haar broer opvoert en wordt verliefd op haar broers tegenspeler, een ongelooflijk knappe, charmante jongen.

Eengeweldig boek dat je in één ruk uitleest. Maureen Johnson schrijft heerlijk: spitsvondige dialogen, realistische relaties, interessante personages en grappige, filmische beschrijvingen. Het leuke is ook dat het verhaal op geen enkel ogenblik verzandt in zeemzoete clichés. Check vlug in!

Tiffany Dop

Tiffany Dop

Tijbbe Veldkamp

2009

Lemniscaat






Dit is een van de origineelste boeken die ik dit jaar al gelezen heb. Al vanaf de eerste zin ("Ik was dertien en wilde een baby") ben je geïntrigeerd door het verhaal en het personage van dit heerlijke boek. Het is een beetje een bevreemdend, maar naar mijn gevoel een heel realistisch en treffend portret van Tiffany Dop - bats veur de kop-, een meisje dat in de marginaliteit opgroeit. Haar moeder kijkt bijna niet naar haar om, enkel als ze Tiffany ergens voor kan gebruiken of als ze geld heeft. Samen met haar moeder en twee halfbroers woont ze in een grauw appartementsgebouw. Maar Tiffany is, net als Mik in Op het randje (zie vorige post) een overlever: ze staat haar mannetje - al dan niet met geweld- en slaagt er bijzonder goed in om voor zichzelf te zorgen. Haar leven verandert als ze even op een baby van een vrouw moet passen. Ineens voelt ze iets wat ze nog nooit eerder voelde: liefde. Ze voelt zich voor het eerst in haar leven gelukkig. Omdat ze dat gevoel wil vasthouden, besluit ze dat ze ook een baby wil en gaat ze doelbewust op zoek naar een man om zwanger te raken. Dit leidt tot pijnlijke, grappige situaties... Zo volgt ze een man naar zijn huis, sluipt binnen en doet maar meteen haar kleren uit. Gelukkig ontmoet ze Olivier, een jongen die haar helpt en behoedt voor de gevaren die met haar zoektocht naar een baby te maken hebben.

De kracht van dit boek ligt denk ik vooral in het hoofdpersonage: een niet doorsnee meisje dat weet wat ze wil en daar helemaal voor gaat. Wat ik ook bijzonder knap vind is hoe de auteur met humor schrijft over een gezin dat leeft in de marge, over een gezinssituatie die helemaal niet klopt. Daarbij komt het verhaal ook nog eens erg geloofwaardig over. Ook Tiffany's verlangen naar een baby, dat je zou kunnen interpreteren als een diep verlangen naar liefde, naar een zichzelf opnieuw uitvinden, naar zuiverheid en naar zichzelf kunnen zijn vond ik prachtig.

Dit boek sluit je, net als Tiffany Dop bats veur de kop, in je hart en zal je niet snel vergeten!

Op het randje

Op het randje

Mikael Engström

2008

Van Goor






Om de een of andere reden heeft het een hele tijd geduurd eer ik dit derde boek van Mikael Engström kon lezen. Ik las en hoorde van veel mensen dat het een schitterend boek was en ik kan wat ik las en hoorde alleen maar bevestigen!

Mik woont samen met zijn broer Toby en zijn vader die ernstig verslaafd is aan alcohol in een voorstad van Stockholm. Hij en zijn oudere broer moeten voor zichzelf zorgen en eigenlijk ook voor hun vader, die ze dikwijls van het café moeten ophalen als hij straalbezopen is. Miks leven verandert helemaal wanneer Jeugdzorg zich met hun gezin bemoeit en hij voorlopig bij zijn tante in het koude noorden van Zweden moet blijven. Het speciale leven in het kleine dorpje en de mensen daar bevallen hem. Hij maakt er vrienden en vindt bij zijn tante een geborgenheid die hij nooit gekend heeft. Mik leeft op, tot hij door Jeugdzorg opnieuw verplaatst wordt, deze keer naar een pleeggezin dat hem eigenlijk gebruikt als slaaf. Mik slaagt er gelukkig in om weg te lopen naar zijn tante, met de mensen van Jeugdzorg, door hem Goudtand en Papegaai gedoopt, op zijn hielen. De mensen van Jeugzorg vinden zijn tante niet geschikt als voogd en willen Mik terug weghalen. Maar dat is buiten Mik en zijn vrienden gerekend.

Wat ik het beste vind aan dit boek is het personage Mik. Ondanks alles wat hij meemaakt, verliest hij nooit zijn zin in het leven. Hij vecht met de middelen die hij heeft, hij vindt zijn eigen, vindingrijke oplossingen voor onbegrijpelijke situaties die door volwassenen gecreeërd zijn. Mik is niet bang om tot op het randje te gaan als dat is wat hij moet doen om te overleven. Zijn moed is inspirerend.
En natuurlijk zijn zijn vrienden in het koude dorpje - Pi, Oscar en Filip- er om met hem (letterlijk) kattenkwaad uit te halen en om, samen met zijn eigenzinnige tante en de koppige tweelingbroers Bertil en Bengt, hem te steunen als het nodig is.

Ik kreeg ook zo'n zin om naar het noorden van het Zweden op vakantie te gaan. De sfeer in het dorpje van Pi en Mik is zo mooi neergezet; het lijkt me heel magisch om daar in de winter een een paar weken te zijn.
Maar nu eerst nog een warme zomer, graag!:-)

O, boy!

O, Boy!

Marie-Aude Murail

2004

Gottmer

vanaf 13 jaar



Venise Morlevent (5)-een schattig meisje met blauwe ogen, een passie voor barbies en het talent om iedereen in te pakken-, Morgane Morlevent (8) - een onzeker, extreem intelligent meisje - en Siméon Morlevent (13) - een hoogbegaafde jongen die op zijn 14 zijn eindexamen zal doen- zijn net wees geworden (hun moeder heeft zelfmoord gepleegd door WC-eend te drinken en hun vader was er al een hele tijd vandoor). Ze staan op het punt om in pleeggezinnen geplaatst te worden, maar hebben een dure eed gezworen: ze willen nooit gescheiden worden. Een door chocola geobsedeerde rechtvaardige rechter spoort hun halfbroer Bart op, die homo is, werkloos, erg chaotisch en onverantwoordelijk is en om de haverklap 'Oh, boy' zegt-vandaar de titel- en hun halfzus Josiane. Zij is arts, erg serieus en vrij onsympathiek en manipulatief. De twee beginnen een strijd om het voogdijschap over de kinderen. Ze hebben een voorgeschiedenis en kunnen elkaar niet uitstaan... Ondertussen komt aan het licht dat Siméon leukemie heeft en wordt een zware behandeling gestart.

Dit boek werd me aangeraden door mijn zus An (waarvoor heel hard bedankt:-)) en ik heb hem na het lezen gekocht voor op mijn boekenplank. Het is een pareltje!
Als je alleen de kaft bekijkt, denk je dat het gaat om een grappig, licht meidenboek. Als je alle thema's op een rijtje zet, zou je denken dat het gaan om een zware probleemroman, maar dat is het ook niet. De schrijfster schetst met een ironische, soms pijnlijke humor een portret van 3 speciale kinderen die op zoek zijn naar geborgenheid en naar een voor hen goede gezinssituatie, die zeker niet stereotiep blijkt of hoeft te zijn. Door de ironische, observerende toon leest het boek heel vlot en licht, terwijl het je ook confronteert met thema's als leukemie, zelfmoord, geweld, homoseksualiteit, opvangtehuizen en hoogbegaafdheid. De personages worden met humor en veel diepgang neergezet. O, boy! is voor mij een onvergetelijk, schitterend verhaal.

Het citaat van Romain Gary vooraan in het boek zegt veel over de levensvisie die je in dit boek terugvindt en is ook een beetje een rode draad in het verhaal:

"Humor is een teken van waardigheid, een bevestiging van het feit dat de mens superieur is aan datgene wat hem overkomt."

paper towns

Paper towns

John Green

2008

Dutton Books










Dit is ondertussen het derde boek van misschien wel mijn favoriete auteur John Green (ik vind het altijd moeilijk kiezen, maar deze staat zeker in mijn top 5 aller tijden!). Zijn vorige boeken: Het grote Misschien en 19 keer Catherine doen je lachen, nadenken, huilen en slaan je met de mooiste zinnen en inzichten om de oren. Zijn personages zijn steeds ongelooflijk interessant, realistisch en apart; net als de boeken blijven zijn personages je altijd bij.
Dat is voor Paper Towns niet anders. Het boek is ondertussen ook vertaald en uitgegeven in de Lemniscaat reeks Made in the U.S.A., maar ik wou dit boek in het Engels lezen.

Quentin is een heel evenwichtige, intelligente jongen die in zijn laatste jaar middelbare school zit. Hij is een beetje een nerd, maar dan een erg coole nerd (net als de hoofdpersonages in Greens andere boeken) Hij is altijd al verliefd geweest op zijn buurmeisje Margo Roth Spielman, een charismatisch, populair, 'superawesome', maar voor hem onbereikbaar meisje. Als ze op een nacht beroep doet op hem voor wat op het eerste gezicht lijkt op een mijn-vriendje-doet-het-met-mijn-beste-vriendin-wraakactie, zegt Q. niet nee. Maar na een dolle, avontuurlijke nacht is Margo ineens verdwenen; niemand weet waar ze heen is. Ze lijkt voor Q. hints te hebben achtergelaten over waar ze heen is gegaan. Q. doet er alles voor om haar terug te vinden. Maar zijn zoektocht confronteert hem meer en meer met het feit dat hij eigenlijk niet weet wie Margo is.

Paper towns gaat over een heleboel dingen: vermiste personen, opgroeien, liefde, vriendschap, weglopen, fictieve stadjes, illusies, loslaten,... Waar het voor mij het meeste over gaat is over de beelden die we van elkaar maken. Hoe we mensen maken tot wie of wat we willen dat ze zijn en hoe beperkend dat is. En over hoe die beelden nooit kloppen en hoe beangstigend, maar ook mooi het is als die beelden wegvallen. En over hoe we iemand anders nooit volledig kunnen begrijpen.

Een paar mooie citaten:

"It is so hard to leave - until you leave. And then it is the easiest goddamned thing in the world.(...) Leaving feels too good, once you leave. (...) I leave and the leaving is so exhilarating I know I can never go back. But then what? Do I just keep leaving places, and leaving them, and leaving them, tramping a perpetual journey?"

"What a treacherous thing it is to believe that a person is more than a person."

" 'Because it's kind of great, being an idea that everybody likes. But I could never be the idea to myself, not all the way."

" 'Aren't you worried about, like, forever?'
'Forever is composed of nows,' she says. I have nothing to say to that; I am just chewing through it when Margo says, 'Emily Dickinson. Like I said, I'm doing a lot of reading.' '"

"I understand now that I can't be her and she can't be me. Maybe Whitman had a gift I don't have. But as for me: I must ask the wounded mand where he is hurt, because I cannot become the wounded man. The only wounded man I can be is me."

En een stukje uit de voor mij grappigste scène in heel het boek:

"'I've had to pee for three hours.'
'You' ve mentioned that.'
'I can feel the pee all the way up to my rib cage,' he says. 'I am honestly full of pee. Bro, right now, seventy percent of my body weight is pee.'
'Uh-huh,' I say, barely cracking a smile. It's funny and all, but I'm tired.
'I feel like I might start crying, and that I'm going to cry pee.'
That gets me. I laugh a little.
(...)
'Radar, how long till we stop?'
(...)
'I can't make it Radar. Get me something to pee in.'
The chorus erupts: NO. Absolutely not. Just hold it like a man. Hold it like a Victorian lady holds on to her maidenhead. Hold it with dignity and grace, like the president of the United States is supposed to hold the fate of the free world.
'GIVE ME SOMETHING OR I WILL PEE ON THIS SEAT. AND HURRY.' "

creature of the night

Creature of the night

Kate Thompson

Random House Children's Books

2009

vanaf 14 jaar



Bobby verhuist samen met zijn moeder en zijn halfbroertje Dennis van het opwindende Dublin naar het Ierse platteland. En dit heel erg tegen zijn zin: in Dublin had hij een spannend, opwindend leven. Samen met Fluke, Beetle en Mick stal hij alles wat ze maar te pakken konden krijgen: handtassen, GSM's, I-pods en auto's waarmee ze gingen joyriden. Bobby probeert voortdurend terug naar Dublin te geraken en schrikt er niet voor terug om een auto of geld van zijn moeder te stelen om zijn doel te bereiken.
Maar hij ontdekt al snel dat hij in Dublin de draad van zijn oude leven niet zomaar kan oppikken. In het dorp waar hij terecht is gekomen, is het leven helemaal niet zo rustig en liefelijk als zijn moeder had gewild. De vorige bewoner van het huis waar ze wonen is op een mysterieuze manier verdwenen en er gaan geruchten over een familiedrama dat in hun huis gebeurde. Bovendien beweert Bobby's jongere broer dat hij 's nachts bezoek krijgt van een klein vrouwtje met een gezicht dat tegelijk jong en oud is. Ze vraagt hem melk en koekjes en ze praat met hem. Voor ze het goed beseffen, raakt Bobby's gezin betrokken bij de vreemde gebeurtenissen in het dorp...

Bad Bobby

Bobby, het hoofdpersonage, is geen lieverdje: hij manipuleert, steelt, is onbetrouwbaar, liegt en schrikt er niet voor terug om geweld te gebruiken. Maar toch voel je als lezer sympathie voor hem en begrijp je hem tot op een bepaalde hoogte. Naast de droge beschrijvingen over de misdaden die hij pleegt en zijn drugs-en alcoholgebruik, lees je tussen de regels door ook over Bobby's onmacht en over zijn doorzettingsvermogen, over zijn liefde voor zijn halfbroer en voor zijn moeder.

Realisme en Ierse legenden

Creature of the night is een boek dat ik 'moest' lezen voor NBD Biblion: ik recenseer voor hen kinder-en jeugdboeken. Het is altijd fijn om van hen een pakketje met een nieuw recenseerboek in de bus te krijgen!

Ik heb dit boek bijna in één ruk uitgelezen. Het leest heel erg vlot en het is grappig en spannend tegelijk.
Kate Thompson combineert in dit boek een rauw, realistisch verhaal met oude Ierse legenden. In een sobere stijl die doet denken aan Patrick Ness (The knive of never letting go) en Kevin Brooks beschrijft ze op een heel realistische manier het leven van Bobby, die opgroeit in de marge van de maatschappij en terechtkomt in de criminaliteit. Kate toont echter ook dat er voor Bobby een uitweg is, maar hij moet daarvoor wel moeilijke keuzes maken.
Als realistisch straatkind wordt hij geconfronteerd met oude Ierse legenden over elfen en wisselkinderen. Hij lacht eerst alles weg, maar moet dan toch toegeven dat de legenden leven...

Het ruwe Dublin tegenover het liefelijke van het Ierse platteland?

Wat ik mooi vond aan dit boek is de manier waarop de auteur de stad en het platteland tegen elkaar uitspeelt. Op het eerste gezicht lijkt het liefelijke platteland de tegenpool van de ruwe, gevaarlijke stad. Maar schijn bedriegt: achter de liefelijkheid schuilen minstens even gruwelijke dingen. Het leven op het platteland blijkt, op een andere manier, ook ruw te zijn. De cover van het boek speelt hier mooi op in en het wezentje dat 's nachts het huis van Bobby's gezin bezoekt, symboliseert deze ambiguïteit.


Creature of the night is een aanrader (en moet dringend bij een Nederlandse uitgeverij worden uitgebracht)! Het staat op de shortlist van de Booktrust Teenage Prize.

Tommie en de torenhoge boterham

Tommie en de torenhoge boterham

Pieter Gaudesaboos & Lorraine Francis

Lannoo

2009

vanaf 3 jaar

Dit is een geweldig prentenboek helemaal in de originele, herkenbare illustratiestijl van Pieter Gaudesaboos. De kleuren zijn fel, de illustraties afgelijnd en fris met een retro-sfeer. (Ik moet bekennen dat ik een fan ben van zijn illustratiestijl en zijn boeken... En ik denk dat ik niet de enige ben) Dit boek is denk ik, in tegenstelling tot zijn andere boeken, heel erg toegankelijk.

Tommie en zijn honger spelen in dit grote kartonnen prentenboek de hoofdrol. Omdat Tommie zo'n honger heeft, begint hij een boterham te maken. Niet zomaar een boterham, maar de "grootste, de hoogste boterham ter wereld." Nadat hij de koelkast heeft geplunderd, begint hij zijn boterham te 'bouwen'. Al snel reikt de boterham van de keukentafel tot op zolder. Wanneer Tommie eindelijk vindt dat hij klaar is, wacht de lezer een grappige verrassing...

Vooral al het eten (de sneetjes zevengranenbrood, de worst, de geraspte worteltjes, de Zwitserse gatenkaas (!),...) dat in dit boek de revue passeren waren voor mij een lust voor het oog. Ik kreeg zelf een reuzehonger van :-) Ook leuk vond ik dat de volwassenen in het boek, Tommies mama en papa, Tommie rustig zijn gang laten gaan en enkel een paar droge opmerkingen geven. Zo zegt Tommies vader die in bad zit wanneer Tommies boterham de badkamer bereikt: "Druk bezig vandaag. " en " Waren dat de laatste rozijntjes?".

Tommie en de torenhoge boterham is echt een prentenboek om in huis te hebben; enerzijds om het leuke verhaal te (her)lezen, te vertellen en anderzijds om te kijken naar de prachtige illustraties. En naturlijk om inspiratie op te doen als je zelf een reuzenboterham wil maken.

de geestenjager: de vloek

De geestenjager : de vloek

Joseph Delaney

De Fontein

2008

vanaf 11 jaar

'De vloek' is eigenlijk het tweede boek in de reeks van De geestenjager. Het eerste boek heet 'De laatste leerling' en staat al op mijn leeslijstje. Je kan dit boek lezen zonder het eerste deel gelezen te hebben, maar soms wordt er wel naar het eerste boek verwezen.

Thomas is leerling van een geestenjager: iemand die vecht tegen wezens van de duisternis en hen bindt zodat ze geen kwaad meer kunnen doen. Omdat zijn meester ziek is, moet hij het voor de eerste keer alleen tegen een boeman opnemen; een wezen dat bloed zuigt van zijn slachtoffers tot ze uiteindelijk sterven. Thomas slaagt in de opdracht, maar er staat hem nog iets veel moeilijkers te wachten. Samen met de geestenjager moet hij het opnemen tegen de Verderver, een machtig, slecht wezen dat van gedaante kan veranderen en dat mensen manipueert en verleidt tot het duister... Thomas en zijn meester worden ook nog eens achterna gezeten door de inquisiteur die het op heksen en tovenaars gemunt heeft. Thomas' vaardigheden als toekomstig geestejager worden zwaar op de proef gesteld...

Dit boek las echt als een trein! Al vanaf de eerste pagina was ik gefascineerd door de wereld die de schrijver oproept. Die aantrekkingskracht zwakt op geen enkel moment af: het verhaal houdt je tot het einde in zijn ban. Een boek dat ook kinderen die niet graag lezen zeker zal aanspreken!

Ook mooi is dat niet alle personages eenduidig goed of slecht zijn; de grenzen tussen licht en duisternis zijn niet altijd even scherp te trekken...

Ik kijk al uit naar het volgende deel!