woensdag 9 juni 2010

onweer

Na Red mijn hond (een boek dat ik dit jaar samen met de kinderen van groep 3 van KJV-Buggenhout gelezen heb en dat won!) was ik benieuwd naar dit nieuwe boek van Anna Woltz.

Onweer vertelt over een stukje van Sams zomer. Sam is een pittig meisje dat in de zomer helpt in het hotel van haar tante in Italië. Eigenlijk vooral om wat er gebeurd is (wat verklap ik niet:-)) even te vergeten. Daar leert ze twee Nederlandse kinderen kennen die modellenwerk doen met hun moeder, een fotografe, en haar nieuwe vriend, een Italiaanse rechercheur. Wanneer het gezelschap arriveert en net is uitgestapt, ontploft een auto. Samen met de twee kinderen gaat Sam op zoek naar de dader. Het drietal komt in een heel benarde situatie terecht.

Wat ik goed vond aan dit boek, is dat Anna Woltz een spannend, vlot lezend verhaal brengt met inhoud; als je wil kan je veel meer ontdekken in dit boek. Net als in Red mijn hond doet dit boek je nadenken over bepaalde dingen en nodigt het uit tot praten over de situaties in het verhaal. Zo heeft Sam het enorm lastig met haar ouders die in hun gezin meer aandacht lijken te hebben voor de pleegkinderen en hun problemen dan voor haar. Ook algemeen aanvaarde, verstarde ideeën over gender komen aan bod.
En dit gebeurt allemaal op zijn natuurlijke,begrijpelijke, ongedwongen manier binnen het verhaal.
Knap gedaan!

Instant klassieker

Ik heb een heleboel recensies van dit boek gelezen en allemaal waren ze lovend. Ik had Negen open armen gelezen en ik was dus ook erg benieuwd naar dit boek, dat een afzonderlijk te lezen vervolg is op Negen open armen.

Ik vond het zo mogelijk nog beter dan Negen open armen. De personages worden met veel liefde en erg levendig neergezet. Je leert het gezin Boon echt zo goed kennen...
Het speelt zich af eind jaren dertig en tijdens de oorlogsjaren. Fing, het oudste zusje Boon, is de ik-verteller van het verhaal. Fing krijgt een unieke kans om verder te studeren als onderwijzeres, maar oma Mei is niet gediend met de liefdadigheid van de nonnen en de onderwijsraad. In plaats daarvan moet Fing werken bij de sigarenkeizer als een soort gezelschapsmeisje voor Liesl, een vreemd, schijnbaar verwend meisje. Dan breekt de oorlog uit en lijkt alles te veranderen.

Dit boek is een soort coming of age verhaal, historische roman en familie-epos in 1. Het is een prachtig, erg sfeervol verhaal, voor mij nu al een klassieker.
Een citaat dat mij persoonlijk erg raakt:

"Wat kon ik anders doen?
Wat anders dan datgene wat ik mijn leven lang al als troost gekregen had?
Ik vertelde verhalen. Over hoe mijn familie en ik ooit over Sjlammbams Sahara waren komen aanlopen. Om Negen Open Armen te bekijken. Hoe we gezocht hadden naar de voordeur van het huis, maar die eerst niet konden vinden. Over hoe we gemeten hadden hoe groot het huis was. Met onze armen. En hoe we negen keer onze armen wijd moesten doen om het huis van voor tot achteren te raken.
En na dat verhaal kwamen er nieuwe verhalen. Ze kwamen alsof ze met ragfijne draadjes aan elkaar zaten. Ik vertelde ze niet alleen aan haar, maar ook aan mezelf. Het maakte de kou minder bitter, de pijn minder erg.
Of misschien hoopte ik dat alleen." (p.354)

de oorlogen van de verrezen wereld deel 2 en deel 3

Na deel 1 te hebben gelezen moest ik deel 2 en 3 gewoon lezen...
Ik heb enorm genoten van deze fantasytrilogie. Het verhaal is vrij donker (zie vorige post), maar er is een mooi evenwicht tussen licht en donker.
In deze twee delen gaat de zoektocht van Dubhe verder: ze wil zich bevrijden van de vreselijke vervloeking die haar tot een monster maakt. Die queeste lijkt - een beetje tegen haar wil - parallel te lopen met het redden van de Verrezen Wereld. Er komen in deze twee delen een heleboel interessante figuren bij die allemaal hun uiterste best doen om hun wereld te verlossen van een tweede tiran en van de wrede Moordenaarsgilde. Als lezer volg je hen op de voet bij hun missies; de auteur switcht tussen de verschillende personages zonder dat het verwarrend wordt of dat het verhaal aan spanning inboet, integendeel.

Met Dubhe heeft de schrijfster een erg interessant, voor mij onvergetelijk hoofdpersonage neergezet: ze is intrigerend, getormenteerd, sterk, zelfstandig en intelligent.

Een zeer sterke trilogie die naast een superspannend verhaal ook veel diepgang te bieden heeft. Alleen jammer van de slordige drukfouten.