De verschrikkelijke verhalen van het zwarte schip kan je situeren in de traditie van de gothic novel. In het boek lezen de personages niet toevallig de verhalen van Poe...Dit verhaal bestaat uit een raamvertelling waarbinnen een aantal andere, wel heel erg griezelige verhalen worden verteld. In de raamvertelling maak je kennis met Ethan en Cathy, twee kinderen die op een stormachtige nacht alleen achterblijven in hun huis, een herberg. Hun vader heeft hen midden in de nacht achtergelaten met de belofte terug te komen. Dan staat er een vreemde zeeman voor hun deur, Thackeray, die vraagt om binnen te mogen. Cathy en Ethan laten hem binnen en al snel begint de vreemde zeeman verschrikkelijke verhalen te vertellen, die allemaal met het leven op zee te maken hebben.
De plot van dit verhaal zie je niet meteen aankomen, hoewel je als lezer wel vermoedt dat er iets aan de hand is met de vreemde Thackeray. De verhalen van Thackeray zijn niet allemaal even sterk vind ik, maar er zitten toch een paar pareltjes van griezelverhalen in! De prachtige pentekeningen (?) in zwart-wit van David Roberts versterken de lugubere sfeer van het verhaal. Zeker een aanrader voor liefhebbers van griezelverhalen!
De verschrikkelijke verhalen van het zwarte schip
Chris Priestley, DAvid Roberts (ill.)
Pimento
2009
Spiegelmeisje is een heel ander soort verhaal. Het is bij momenten heel griezelig vind ik, maar het verhaal gaat meer over Keet, een meisje met een nogal ongewone thuissituatie en een ongewone gave. Haar vader is schrijver en fladdert van de ene relatie naar de andere. Keet en haar vader verhuizen veel, waardoor Keet niet echt de tijd heeft om vrienden te maken of om een leven voor zichzelf uit te bouwen. Na de zoveelste afgesprongen relatie verhuizen Keet en haar vader naar een afgelegen oud weeshuis. Keet hoort daar al snel vreemde geluiden en ziet een meisje in de spiegel verschijnen! Ze kan met haar ervaringen niet echt bij iemand terecht tot ze Niek ontmoet, de zoon van haar vaders nieuwste verovering. Samen gaan ze op ontdekking in het weeshuis en proberen ze de spoken uit het verleden letterlijk rust te geven.Wat ik bijzonder vind aan dit boek is de originele vertelstem van de schrijfster. Ze heeft een aparte manier van vertellen die je als lezer bijblijft. Ze gebruikt korte zinnen en veel dialoog, maar toch vroeg het van mij een inspanning om het boek te lezen. De schrijfster daagt met haar stijl uit om haar gedachtegang en die van de personages te volgen. Ik had wel even tijd nodig om eraan te wennen, maar eenmaal het boek uit was, had ik meteen zin om het nog eens te lezen. Er zit ook veel humor in het verhaal. Bij momenten zou het verhaal echt kunnen verzakken tot een zware probleemboek (een vader die weinig thuis is, geen eten in huis, Keet die eigenlijk voor zichzelf moet zorgen), maar dat doet het dus niet. Er is steeds een zekere lichtheid en positiviteit in het verhaal, waardoor het volgens mij veel sterker wordt. Zeker een schrijfster om in de gaten te houden!
Spiegelmeisje
Tanneke Wigersma
Querido
2009
