de filosofie van het moorden

Ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor goede fantasy... De boeken van Garth Nix over het Oude Koninkrijk heb ik bijvoorbeeld echt verslonden. Als de wereld die in zo'n boeken geschapen wordt echt klopt, dan kan ik me er echt in verliezen.

Dat gebeurde ook bij dit boek: het eerste deel van de sage De oorlogen van de verrezen wereld. Het doet een beetje denken aan De gave van Katsa, een boek dat ik op deze blog eerder al aanraadde. De heldin van Het moordenaarsgilde, Dubhe, is net als Katsa enorm begaafd in vechten: haar hele lichaam is getraind om de ideale moordenaar te zijn. Ze is geruisloos, heeft ongelooflijk scherpe zintuigen en een sterk, afgetraind lichaam. Alleen heeft ze gezworen om nooit meer te moorden. Ze verdient haar brood als freelance dievegge. Door flashbacks kom je meer te weten over Dubhes verleden en ervaar je met mondjesmaat waarom ze doet wat ze doet.
Dubhes leven lijkt vrij "normaal" te verlopen, voor zover dat kan als dievegge, tot een spook uit haar verleden, het Moordenaarsgilde, opnieuw opduikt in haar leven. Dubhe moet haar demonen uit het verleden onder ogen zien en komt tegen haar wil terecht in de bizarre, wrede wereld van het moordenaarsgilde.

Een heel krachtig, filosofisch en psychologisch diepgaand verhaal vond ik. Het leuke is dat dit boek begint als het eerder persoonlijke verhaal van Dubhe om zich dan te vertakken en verdiepen naar het bredere verhaal van een wereld die door de waanzin van een aantal mensen dreigt ten onder te gaan. In die zin moest ik ook aan The Lord of the Rings van Tolkien denken: het lot van een aantal mensen lijkt op een bepaald moment vervlochten te zijn om elk op hun manier te vechten tegen het kwade, voor hun vrijheid en voor het voortbestaan van hun wereld.
Ik heb enorm genoten van dit boek, hoe gruwelijk sommige passages ook waren...
Heel mooi vond ik de gesprekken en de relatie tussen Dubhe en haar meester. Ook de ideeën over moorden die de meester van Dubhe op een bepaald moment verwoordt vond ik mooi: met elke moord dood je een stukje van jezelf tot je op den duur helemaal leeg bent vanbinnen en zelf wil sterven. Een interessant perspectief vond ik...

De oorlogen van de verrezen wereld : 1 Het moordenaarsgilde
Licia Troisi
Bakermat
2008

2 korte, krachtige leestips

De 17de zomer van Maurice Hamster
Laure Van de Broeck
Clavis
2009

Prachtig boek over vriendschap, manipulatie, anders zijn tegen de achtergrond van een broeierige zomer... Sterk geschreven coming of age roman, voor mij ligt het in de lijn van schrijvers als John Green.


Alles is weg
Anke Kranendonk en Lieke Kranendonk
Querido
2009

Een erg indrukwekkend verhaal over een tragisch ongeluk. Erg speciaal gechreven, het is direct en rauw, zonder franjes, zonder oordeel. Misschien dat ik daarom aan de boeken van Guus Kuijer moest denken; de emoties, de vriendschappen tussen de jongeren worden zo echt en zonder censuur of beoordeling beschreven. Daarom is het denk ik heel toegankelijk voor jongeren!

een lijf vol zwaaiende handjes

Dit boek is al een tijdje verschenen, maar ik heb het nu pas ontdekt.
Ik was enorm onder de indruk van de stijl; Marjolijn Hof gaat naar mijn gevoel erg zorgvuldig om met woorden. Tussen de woorden en de zinnen lijkt een soort stilte te ontstaan die even veel spreekt als de woorden die er staan. Heel erg knap vind ik.
Bovendien verwoordt ze in dit boek op een heel gevoelige, realistische manier (denk ik, want ik weet niet hoe het voelt) hoe het voelt om geadopteerd te zijn. De hele stroom van gedachten en emoties die door Fejzo heen gaat leest heel echt. Wat ik ook erg goed vind, is dat dit boek over meer gaat dan adoptie alleen. Ik vind het meer een boek over opgroeien, voor het eerst op je eentje moeilijke keuzes moeten maken, verliefd zijn, ... De personages worden met diepgang en respect neergezet.
Dit boek en de schrijfster lieten een diepe indruk na...
Een mooi citaat:

"Ze stak haar hand omhoog en zwaaide. Ik zwaaide niet terug. ik liep verder alsof het me niet zoveel kon schelen, maar ik voelde me kriebelig. Mijn lijf zat vol kleine zwaaiende handjes."


Moeder nummer nul
Marjolijn Hof
Querido
2009

Adrian revisited

Op Spiegeljongen wacht ik eigenlijk al sinds het tweede deel van de trilogie Een groene bloem uit was. Al een hele tijd dus; en eigenlijk had ik de hoop een beetje opgegeven.
Maar dit boek was het wachten meer dan waard.

Spiegeljongen vormt het sluitstuk van de trilogie over Adrian, een jongen die eind 19 de eeuw in het Victoriaanse Engeland leeft, in de tijd van Oscar Wilde. In het eerste boek ontdekt Adrian dat hij op jongens valt en probeert hij zich ermee te verzoenen. Hij wordt ook voor de eerste keer in zijn leven verliefd op Vincent, een rijke, ietwat gekwelde kunstenaar. Adrian beweegt zich, als jongen uit de lagere klasse, tussen de rijke klasse en in de dichte, intellectuele kring rond Oscar Wilde. En dan is er ook nog zijn familie, zijn oude leven en zijn vrienden...
In het tweede boek blijkt dat de liefde tussen Adrian en Vincent geen lang leven beschoren is, vooral omdat Vincent zichzelf en ook Adrian afkeurt van zodra hij zijn seksualiteit echt beleeft en met Adrian slaapt. Op aanraden van zijn broer verbreekt Vincent alle contact met Adrian en met zijn vroegere vrienden en probeert hij van zijn 'ziekte' te genezen.
In Spiegeljongen zie je hoe Adrian zich totaal laat gaan en lijkt af te stevenen op totale zelfdestructie. Je ziet hem hard vallen; maar je ziet hem ook terug opstaan.
Ik wil niet te veel verklappen over dit prachtige derde deel. Het is weer ongelofelijk goed geschreven: het lijkt een film die je leest, er is ongelofelijk veel aandacht voor (historische) details, het is gedurfd opgebouwd, er zijn weer knappe dialogen en de personages zijn met veel respect, eerlijkheid en inzicht neergezet.
Je ziet de lelijkste kantjes van Adrian en je kan niet anders dan van hem houden en met hem meegaan. Na het lezen van dit boek zag ik samen met Adrian in dat de sprookjesachtige liefde tussen hem en Vincent nooit had kunnen blijven duren, dat Vincent niet goed was voor hem.
De trilogie in zijn geheel is voor mij vooral een soort Bildungsroman van Adrian, maar geeft ook een beeld van het leven in Londen eind 19de eeuw. Het schildert hoe homoseksualiteit toen werd beschouwd als een misdaad en een ziekte. En natuurlijk is het een verhaal over verliefdheid en liefde en het verschil tussen beide.

Deze trilogie behoort echt tot mijn absolute lievelingsboeken en is voor mij pure klasse!

Spiegeljongen
Floortje Zwigtman
De Fontein
2010

Dieven

Baz en Demi zijn twee kinderen die deel uitmaken van een dievenbende in een grote stad in Zuid-Amerika. Ze werken altijd samen en zijn ontzettend goed op elkaar ingespeeld. Op een dag stelen ze een dure ring van een rijke vrouw. Het lijkt een goede buit, maar de diefstal zet hun hele leventje op z'n kop en heeft gevolgen voor de hele buurt waar ze wonen.

Dit boek is een aanrader en de auteur is zeker ook iemand om in de gaten te houden. Hij hanteert een erg zintuiglijke schrijfstijl. Het verteltempo ligt hoog en als lezer zit je van de eerste pagina midden in het verhaal; je leeft zo hard mee met de twee hoofdpersonages, dat het lijkt alsof je hart samen met dat van hen sneller klopt als ze weer eens voor hun leven door de stad rennen... Het is een hard, realistisch verhaal over overleven en keuzes maken, gelukkig niet zonder hoop. Meesterlijk gedaan!

Dieven
Will Gatti
Querido
2010