vrijdag 30 april 2010

de filosofie van het moorden

Ik moet bekennen dat ik een zwak heb voor goede fantasy... De boeken van Garth Nix over het Oude Koninkrijk heb ik bijvoorbeeld echt verslonden. Als de wereld die in zo'n boeken geschapen wordt echt klopt, dan kan ik me er echt in verliezen.

Dat gebeurde ook bij dit boek: het eerste deel van de sage De oorlogen van de verrezen wereld. Het doet een beetje denken aan De gave van Katsa, een boek dat ik op deze blog eerder al aanraadde. De heldin van Het moordenaarsgilde, Dubhe, is net als Katsa enorm begaafd in vechten: haar hele lichaam is getraind om de ideale moordenaar te zijn. Ze is geruisloos, heeft ongelooflijk scherpe zintuigen en een sterk, afgetraind lichaam. Alleen heeft ze gezworen om nooit meer te moorden. Ze verdient haar brood als freelance dievegge. Door flashbacks kom je meer te weten over Dubhes verleden en ervaar je met mondjesmaat waarom ze doet wat ze doet.
Dubhes leven lijkt vrij "normaal" te verlopen, voor zover dat kan als dievegge, tot een spook uit haar verleden, het Moordenaarsgilde, opnieuw opduikt in haar leven. Dubhe moet haar demonen uit het verleden onder ogen zien en komt tegen haar wil terecht in de bizarre, wrede wereld van het moordenaarsgilde.

Een heel krachtig, filosofisch en psychologisch diepgaand verhaal vond ik. Het leuke is dat dit boek begint als het eerder persoonlijke verhaal van Dubhe om zich dan te vertakken en verdiepen naar het bredere verhaal van een wereld die door de waanzin van een aantal mensen dreigt ten onder te gaan. In die zin moest ik ook aan The Lord of the Rings van Tolkien denken: het lot van een aantal mensen lijkt op een bepaald moment vervlochten te zijn om elk op hun manier te vechten tegen het kwade, voor hun vrijheid en voor het voortbestaan van hun wereld.
Ik heb enorm genoten van dit boek, hoe gruwelijk sommige passages ook waren...
Heel mooi vond ik de gesprekken en de relatie tussen Dubhe en haar meester. Ook de ideeën over moorden die de meester van Dubhe op een bepaald moment verwoordt vond ik mooi: met elke moord dood je een stukje van jezelf tot je op den duur helemaal leeg bent vanbinnen en zelf wil sterven. Een interessant perspectief vond ik...

De oorlogen van de verrezen wereld : 1 Het moordenaarsgilde
Licia Troisi
Bakermat
2008

2 opmerkingen:

  1. Ik wil die boeken heel graag lezen... maar ik wil nog zoveel lezen. Het komt er maar niet van. Misschien moet ik in de vakantie toch eens echt tijd maken voor dit boek

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ik kan het heel warm aanbevelen, het leest ook als een trein:-)

    BeantwoordenVerwijderen