O, boy!

O, Boy!

Marie-Aude Murail

2004

Gottmer

vanaf 13 jaar



Venise Morlevent (5)-een schattig meisje met blauwe ogen, een passie voor barbies en het talent om iedereen in te pakken-, Morgane Morlevent (8) - een onzeker, extreem intelligent meisje - en Siméon Morlevent (13) - een hoogbegaafde jongen die op zijn 14 zijn eindexamen zal doen- zijn net wees geworden (hun moeder heeft zelfmoord gepleegd door WC-eend te drinken en hun vader was er al een hele tijd vandoor). Ze staan op het punt om in pleeggezinnen geplaatst te worden, maar hebben een dure eed gezworen: ze willen nooit gescheiden worden. Een door chocola geobsedeerde rechtvaardige rechter spoort hun halfbroer Bart op, die homo is, werkloos, erg chaotisch en onverantwoordelijk is en om de haverklap 'Oh, boy' zegt-vandaar de titel- en hun halfzus Josiane. Zij is arts, erg serieus en vrij onsympathiek en manipulatief. De twee beginnen een strijd om het voogdijschap over de kinderen. Ze hebben een voorgeschiedenis en kunnen elkaar niet uitstaan... Ondertussen komt aan het licht dat Siméon leukemie heeft en wordt een zware behandeling gestart.

Dit boek werd me aangeraden door mijn zus An (waarvoor heel hard bedankt:-)) en ik heb hem na het lezen gekocht voor op mijn boekenplank. Het is een pareltje!
Als je alleen de kaft bekijkt, denk je dat het gaat om een grappig, licht meidenboek. Als je alle thema's op een rijtje zet, zou je denken dat het gaan om een zware probleemroman, maar dat is het ook niet. De schrijfster schetst met een ironische, soms pijnlijke humor een portret van 3 speciale kinderen die op zoek zijn naar geborgenheid en naar een voor hen goede gezinssituatie, die zeker niet stereotiep blijkt of hoeft te zijn. Door de ironische, observerende toon leest het boek heel vlot en licht, terwijl het je ook confronteert met thema's als leukemie, zelfmoord, geweld, homoseksualiteit, opvangtehuizen en hoogbegaafdheid. De personages worden met humor en veel diepgang neergezet. O, boy! is voor mij een onvergetelijk, schitterend verhaal.

Het citaat van Romain Gary vooraan in het boek zegt veel over de levensvisie die je in dit boek terugvindt en is ook een beetje een rode draad in het verhaal:

"Humor is een teken van waardigheid, een bevestiging van het feit dat de mens superieur is aan datgene wat hem overkomt."