Cold skin

Cold Skin

Steven Herrick

Lemniscaat

2009




Even een klein berichtje om dit boek te tippen...
Samen met Aan de rivier en De roep van de wolf vormt dit boek een drieluik. In deze drie boeken schrijft Steven Herrick op een indringende, intense manier over het leven in afgelegen stadjes in Australië. Ik heb het hele drieluik gelezen en vind ze allemaal prachtig.
Wat bij Herrick het meest opvalt is zijn schrijfstijl. Als je de bladspiegel bekijkt, lijkt het boek 1 lang gedicht te zijn. Het vraagt een inspanning die romanlezers misschien niet altijd gewend zijn, maar de moeite loont! Er staat geen woord te veel. Door enjambementen en de aparte vorm van het verhaal word je bijna verplicht om elk woord te proeven. Zijn boeken zijn voor mij boeken die je traag leest en misschien zelfs herleest om andere accenten te vinden. Prachtig vind ik dat.

In dit boek leer je verschillende bewoners van Burruga kennen die elk hun gevoelens, verlangens, dromen en (onderdrukte) emoties hebben. Het leven in Burruga is voorspelbaar en rustig, tot een knap meisje wordt vermoord. De spanning is te snijden en iedereen heeft zo zijn vermoedens...

Een boek voor jou als je houdt van intensiteit, sfeer, woorden en poëzie.