maandag 1 februari 2010

Golven

Golven is het opmerkelijke, intrigerende debuut van Sharon Dogar.
De schrijfstijl en het verhaal op zich doen me denken aan Meg Rosoff; dit boek is net als de boeken van Meg Rosoff erg origineel en intens. Het is een verhaal dat je bijblijft...

Hal is een 15-jarige jongen wiens oudere zus Charley al een hele tijd in coma ligt door een surfongeluk. Zijn jongere zusje, zijn ouders en hijzelf gaan op hun manier met de tragedie om, maar niemand lijkt het echt te verwerken.
Hal is vooral kwaad en ontredderd. Hals ouders besluiten zoals elk jaar toch de zomervakantie door te brengen in hun zomerhuis aan zee, net de plaats waar Charley is verongelukt.
Hal heeft het er enorm moeilijk mee; het zomerhuisje, de zee brengen voor hem de gebeurtenissen van vorig jaar helemaal terug. Bovendien lijkt hij Charley te kunnen horen en soms zelf te voelen, alsof ze aanwezig is... Hal wordt die zomer voor de eerste keer echt verliefd, maar Charley lijkt zijn liefde in de weg te zijn, ze lijkt hem te dwingen de waarheid rond haar ongeluk te ontdekken.

Dit is echt een prachtige roman, heel zintuigelijk geschreven, met interessante personages wiens emoties, gedachten, daden en gevoelens met veel zorg en diepgang haarscherp vorm krijgen.
Een verhaal dat nog lang na het lezen blijft nazinderen...


Golven
Sharon Dogar
Moon
2007

2 opmerkingen:

  1. Hoi, ik had ook het gevoel mee te zweven op de golven van het verhaal. Toch had ik moeite om Hal te blijven volgen. Gedurende het hele boek bleef Hal voor mij een meisje. Zijn taalgebruik en die van zijn in coma liggende zus Charley leken heel erg op elkaar. Soms waren ze beide een persoon. Even dacht ik dat de schrijver dat misschien wel zo bedoelde. Dan is het een compliment. Erg bijzonder boek dat wezenlijk gaat over het omgaan met de dood.

    BeantwoordenVerwijderen